CHE TRISTEZZA
|
Quanta nuvole nere! Quanta fronne sperdute! Tutt’ ‘e ccose addurmute pare attuorno ‘e vedè! ‘O rilorgio d’ ‘a chiesa sona ll’ore: so’ ‘e nnove, già fa friddo… Già chiove… chiagne ‘o munno cu mme! |
Quante nuvole nere! Quante foglie disperse! Ogni cosa addormentata pare intorno di vedere! L’orologio della chiesa suona le ore: sono le nove, già fa freddo… Già piove… piange il mondo con me! |
Che tristezza! Che tristezza me sento! Comme campo scuntento mo ca privo so’ ‘e te! Che sto’ a ffà ‘ncopp’â terra si ‘sta vita dà pene? Si te voglio assai bbene e sî ‘nfama cu mme? |
Che tristezza! Che tristezza mi sento! Come vivo scontento ora che privo sono di te! Che sto a fare sulla terra se questa vita dà pene? Se te voglio assai bene e sei cattiva con me? |
E me vaso chiagnenno ‘stu ritratto ogne tanto ca p’ ‘e vase e p’ ‘o chianto cchiù sbiadito se fa… Isso pure me lassa pe nun fà cchiù ritorno… Isso pure ‘nu juorno comm’ a tte se ne va! |
E mi bacio piangendo questo ritratto ogni tanto che per i baci e per il pianto più sbiadito se fa… Lui pure mi lascia per non far più ritorno… Lui pure in giorno come te se ne va! |
Che tristezza! ………………… |
Che tristezza! ………………… |
Si te voglio assai bbene e sî ‘nfama cu mme? |
Se ti voglio assai bene E sei cattiva con me? |
<< Che te ne fotte | Chella d’ ‘e rrose >> |